Πρώτο Τρίμηνο Εγκυμοσύνης | 10 Πράγματα Που Έχω Να Μοιραστώ!

Thursday, October 15, 2020 0 1

Η αλήθεια είναι πως πάει καιρός από την πρώτη φορά που κράτησα το θετικό τέστ εγκυμοσύνης για τη Βαλέρια, μιας και βρισκόμαστε ήδη στη φάση που μετράμε αντίστροφα για τον ερχομό της δεύτερής μας κόρης! Ωστόσο επειδή οι εγκυμοσύνες μου ήταν πολύ κοντά η μια στην άλλη και στο μεγαλύτερο μέρος τους ίδιες, σήμερα, μοιράζομαι μαζί σας 10 πράγματα για το Πρώτο Τρίμηνο. Το διάστημα δηλαδή που αυτό το μαγικό ταξίδι ξεκινά…

Ο λόγος που λέω “μαγικό” δεν είναι γιατί η εικόνα μου για την εγκυμοσύνη έχει να κάνει με αυτό το ροζ συννεφάκι που κατά βάση μας πλασάρει η κοινωνία και η βιομηχανία γύρω από αυτήν την συνθήκη – το αντίθετο, ως άλλη Μαρία Σολωμού θέλω να δηλώσω οτι η περίοδος της εγκυμοσύνης στο μεγαλύτερο μέρος της δεν έχει τίποτα το απολαυστικό και ροζ – αλλά γιατί από βιολογικής σκοπιάς είναι πραγματικά ΜΑΓΙΚΟ αυτό που συμβαίνει στο σώμα και κυρίως το πως αναπτύσσεται μια ζωή, μέσα σε μια άλλη.

Προσωπικά λοιπόν μιλώντας και πριν ξεκινήσω να αριθμώ τις 10 “αλήθειες” μου θέλω να τονίσω πως:

Κάθε γυναίκα, κάθε σώμα, κάθε κατάσταση είναι τελείως μα τελείως διαφορετική. Οπότε σήμερα μιλάω ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ, σε συνάρτηση με τον Μέσο Όρο, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Εμένα λοιπόν και οι δύο εγκυμοσύνες μου μέχρι στιγμής, από άποψη συμπτωμάτων και αντιμετώπισης μου κτλ είναι σχεδόν ίδιες. Οι μόνες σημαντικές διαφορές που έχω αντιληφθεί είναι πως στη δεύτερη η κοιλιά μου είναι μεγαλύτερη (πράγμα λογικό γιατί το σώμα θυμάται και ανοίγει πιο εύκολα/γρήγορα) και πως – ειδικά εφόσον δεν πρόλαβα καν να..ξεχάσω – στη δεύτερη εγκυμοσύνη, έχω τη “γνώση¨.

Μεγάλες Προσδοκίες. Το Τεστ βγήκε θετικό! Και τώρα; Εκτός από το βασικό – την επίσκεψη στον γυναικολόγο – δεν υπάρχουν κανόνες ως προς το τι πρέπει να κάνεις και κυρίως πως θα έπρεπε να νιώσεις. Η πρώτη ερώτηση που εγώ δεχόμουν είναι “πως νιώθεις;” και για να είμαι ειλικρινής δεν ένιωθα “τίποτα”. Έχοντας ως βάση οτι μιλάμε για μια επιθυμητή, “εύκολη” εγκυμοσύνη (εξαιρώ λοιπόν ιδιαίτερες συνθήκες) δεν υπάρχει τίποτα που να μας υποχρεώνει να νιώσουμε κάπως συγκεκριμένα, ειδικά αν ανήκουμε στις τυχερές που τη βγάζουν καθαρή χωρίς συμπτώματα.
Συμπτώματα πρώτου τριμήνου! Είναι πολλά και διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα, καμιά φορά και στην ίδια γυναίκα σε διαφορετικές εγκυμοσύνες της. Κατά βάση ο”εχθρός’ όλων είναι οι αναγούλες, η τάση για εμετό, οι ζαλάδες, η ξαφνική αποστροφή σε γεύσεις και μυρωδιές που μέχρι τώρα λατρεύαμε, η “μεταλλική γεύση” στο στόμα, η “έλλειψη οξυγόνου” σε συνδυασμό με το λαχάνιασμα όταν μιλάμε -ενώ ταυτόχρονα μυρίζουμε σαν λαγωνικά – και η ασύλληπτη κούραση και υπνηλία. Τα είχα ΟΛΑ (εκτός του εμετού). Το παράδοξο είναι πως όσο πιο έντονα και περισσότερα αυτά τα συμπτώματα τόσο το καλύτερο, μιας και οφείλονται στην ορμόνη της εγκυμοσύνης – Β χοριακή γοναδοτροπίνη – και υποδηλώνουν πως η εγκυμοσύνη πηγαίνει περίφημα!!! ΠΡΟΣΟΧΗ! Όσες γυναίκες ΔΕΝ έχουν συμπτώματα δεν σημαίνει οτι δεν (θα) έχουν καλή/φυσιολογική εγκυμοσύνη. Είναι απλά ΤΥΧΕΡΕΣ!!! Συνήθως υποχωρούν στον 4ο με 5ο μήνα επομένως κουράγιο και υπομονή. Προσωπικά, κανένα “τρικ” από αυτά που “κυκλοφορούν” δεν λειτούργησε ώστε να μου απαλύνει κάποιο σύμπτωμα και υπάρχουν μέχρι και σήμερα μυρωδιές και γεύσεις τις οποίες συνεχίζω να μην αντέχω!
Οι γνώμες των άλλων. Όλων των άλλων. Από τη μαμά σου μέχρι την τεταρτο-πέμπτη ξαδέρφη της ξαδέρφης, μέχρι τα social κ.ο.κ. Θα υπάρχουν και θα υπάρξουν και θα είναι πολλές. Πολλές, διαφορετικές και συνήθως ενοχλητικές. Η δική μου τακτική εξ αρχής ήταν η εξής – με την οποία πορεύομαι για τα πάντα σε αυτήν τη ζωή: τις άκουγα (δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς) αλλά στο τέλος της ημέρας ο μοναδικός άνθρωπος τον οποίον εμπιστευόμουν ήταν και είναι η γιατρός μου, της οποίας επίσης τα λεγόμενα φιλτράρω (σε λογικό βαθμό, δεν έχω τα αντίστοιχα πτυχία). Γιατί καμιά φορά και οι γιατροί έχουν τους λόγους τους και λένε πράγματα που μπορεί να ακούγονται λίγο “περίεργα” και να μεταφράζονται ακόμη πιο περίεργα στο μυαλό μιας γυναίκας. Ως κλασσικό παράδειγμα εδώ, θα φέρω το αλκοόλ και το τσιγάρο που φαντάζομαι ΟΛΟΙ αντιλαμβανόμαστε οτι αν κάποιος – κακώς κατά την ταπεινή μου γνώμη – γιατρός το επιτρέπει είναι για να δώσει “παρηγοριά στον άρρωστο” και όχι επειδή δεν βλάπτει το έμβρυο. Και τη μάνα. Και τους γύρω τους (αν με ρωτάτε).
Πρόληψη Ραγάδων. Όσο νωρίτερα, τόσο το καλύτερο. Εγκυμοσύνη δεν σημαίνει και υποχρεωτικά, ραγάδες σε όλες τις γυναίκες – εγώ για παράδειγμα έχω σταθεί τυχερή και δεν έχω κάνει – όμως των φρονίμων τα παιδιά…Σύντομα θα ανέβει σχετικό άρθρο επομένως stay tuned!
Τι θα κάνουμε με τον Σέρλοκ (τον γάτο); Εχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να απαντώ σε αυτό και για να είμαι ειλικρινής μου κάνει εντύπωση ΠΩΣ(;;;;;;) υπάρχει ακόμη αυτή η παραπληροφόρηση για τα μωρά και τα κατοικίδια. Φυσικά εξαιρούμε περιστατικά που έχουν γίνει θέμα σε sites και ειδήσεις -και που την αλήθεια δεν γνωρίζουμε- και επικεντρωνόμαστε σε μια βάσιμη πραγματικότητα. Ποια είναι αυτή; Οτι ΚΑΝΕΝΑ ΜΩΡΟ δεν κινδυνεύει από το κατοικίδιο μας. Ακόμη δεν θα ξεχάσω τη διπλανή μου στο δωμάτιο, στην πρώτη γέννα, η οποία μου είπε οτι έδιωξαν τον σκύλο τους (ευτυχώς στους γονείς, όχι στο δρόμο) και με ρώτησε με ύφος οτι τι θα κάνω αν η μικρή μου καταπιεί κάποια τρίχα…… Ποιος; Η Βαλέρια. Που δεν έχει αφήσει τρίχα για τρίχα από το δικό μου κεφάλι και που γενικότερα τα μωρά καταπιάνονται ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Όπως έχω ξαναπεί και στο instagram, ο Sherlock αδιαφόρησε πλήρως κατά την άφιξη της μικρής στο σπίτι και σήμερα – 10 μήνες μετά – ή που θα την αποφεύγει, συνεχίζοντας να θέλει την ησυχία του (κλασσική γάτα Περσίας) ή που θα απολαμβάνει τα χάδια που έχει ξεκινήσει να του κάνει γιατί το παιδί λειτουργεί στο ζωάκι ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΜΑΘΕΙΣ!
Οικογενειακό Ανακοινωθέν! Αν η χαρά σου ξεχειλίζει και δεν κρατιέσαι να βγεις στα μπαλκόνια να το φωνάξεις θα πρότεινα να περιμένεις λίγο. ΠΡΟΦΑΝΩΣ και θα το πείτε σε γονείς, ίσως και στην κολλητή σου; Εγώ – ως υπερβολικά “to the ground” προσωπικότητα, περίμενα να το ανακοινώσω σε φίλους, κολλητούς, σε όλο τον κόσμο (πέρα από γονείς και αδέρφια) όταν μπήκα στον 4ο μήνα και είχα τα επιθυμητά αποτελέσματα της αυχενικής διαφάνειας, μόνο και μόνο γιατί έχω “ζήσει” τον πόνο (άλλης) γυναίκας που “έπρεπε” να ανακοινώσει σε όλους όσους το είχαν πει, την αποβολή της.
Και τώρα τρώμε! Χα χα χα! Αυτή είναι η μεγαλύτερη παγίδα στην οποία πέφτουν οι γυναίκες και μετά τραβάνε τα μαλλιά τους γιατί δεν φεύγουν τα κιλά. Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, η γιατρός μου, μου είπε πως με βάση το ύψος μου κτλ το “φυσιολογικό” βάρος που μπορώ να πάρω είναι τα 12 κιλά και θυμάμαι να είχα τρομάξει, λέγοντας της ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ! Εν τέλει πήρα 20 ολόκληρα κιλά από τα οποία τα 10 έφυγαν την πρώτη εβδομάδα. Και σε αυτήν την περίπτωση η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ναι, μήνα με τον μήνα – και στο τέλος, εβδομάδα με την εβδομάδα – θα δεις τα κιλά στη ζυγαριά να ανεβαίνουν θέλεις δε θέλεις γιατί το μωρό μεγαλώνει, το ίδιο και ο σάκος, η μήτρα, τα υγρά, μπλα μπλα μπλα… όμως είναι στο χέρι σου να μην ξεφύγει η κατάσταση. Το ένα αφορά στη διατροφή που πρέπει να προσέξεις. Ναι, ΠΡΟΦΑΝΩΣ και θα φας πράγματα και ώρες που “δεν πρέπει” αλλά ΟΧΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! Και το άλλο είναι…
Για εσένα νοιάσου και γυμνάσου! Οτι κιλά πήρα στην πρώτη εγκυμοσύνη ήταν από το άπειρο καθισιό και ακινησία (πόσο μου λείπουν τώρα αυτοί οι Μαραθώνιοι ύπνου χαχα). Αν κάτι λοιπόν θα άλλαζα ίσως, θα ήταν μόνο αυτό καθώς εκ του αποτελέσματος – όχι μόνο για τα κιλά – η γυμναστική στην εγκυμοσύνη (ανάλογα τις ανάγκες, αντοχές κτλ κάθε γυναίκας) παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στη φυσική κατάσταση κατά τη γέννα (αν μιλάμε για φυσιολογικό τοκετό) αλλά και στο να πάρει τη σωστή θέση το έμβρυο, όταν έρθει η ώρα.
Ξετίναξε η Μπάνκα! Είναι φυσιολογικό να αρχίσουν τα άγχη περί οικονομικών μιας και έρχεται ένα νέο μέλος (ειδικά αν είναι το πρώτο), το οποίο θα έχει “μονίμως” ανάγκη από νέα πράγματα! Η λύση είναι μια και ακούγεται ενοχλητική το ξέρω αλλά ΧΑΛΑΡΩΣΕ! Κακά τα ψέμματα, στην Ελλάδα του 2020 οι γονείς (σας/μας) ακόμη προικίζουν τα εγγόνια πλουσιοπάροχα και πάντα θα υπάρχει κάποιος φίλος, γνωστός, συγγενής, οτιδήποτε που θα έχει να σας χαρίσε ιρούχα, πράγματα κτλ. από το δικό τους μωράκι που μεγάλωσε και δεν χρειάζονται πια. Επίσης στην αγορά πλέον υπάρχουν προϊόντα για όλα τα πορτοφόλια και αν κάτι σίγουρα έμαθα μέχρι σήμερα είναι πως τα περισσότερα πράγματα που οι γονείς θεωρούν σημαντικά για τα μωρά/ παιδιά, όταν έρθει η ώρα, αποδεικνύονται εντελώς αναλώσιμα έως και άχρηστα ή/και περιττά.
Αγόρι ή κορίτσι; Καθώς το πρώτο 3μηνο θα φτάνει στο τέλος του, δίνοντας τη σειρά του στον 4ο μήνα, ξεκινούν και οι ερωτήσεις στο γιατρό για το αν μπορεί να διακρίνει το φύλο. Αφενός να πούμε οτι ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ και πως ακόμη και αν “φανεί” κάτι, να είστε προετοιμασμένοι οτι μπορεί να αλλάξει. Αφετέρου, έχει όντως σημασία; Και εγώ και ο Κωνσταντίνος δεν είχαμε σε καμία εγκυμοσύνη κάποια ιδιαίτερη προτίμηση στο φύλο – σε βαθμό που να στεναχωρηθούμε αν δεν ήταν το επιθυμητό – και πραγματικά, τα συναισθήματα που θα σας κατακλύζουν κάθε μέρα από τη μέρα που θα υποδεχθείτε το μικρό σας πλασματάκι θα είναι τέτοια, που όμοια τους δεν θα έχετε νιώσει ποτέ ξανά!