Κυριακή, Τρε Ζολί, Μπραντσερί! Όχι, δεν τα έχασα «τελείως», κάτι που μπορώ να πω – δυστυχώς – και για το Brunch του Monsieur Barbu.

 

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Για την ακρίβεια από την πολλή αρχή, πριν 2 χρόνια περίπου. Όταν εκεί που χάζευα στον υπολογιστή, εμφανίστηκε μπροστά μου μια ανάρτηση που με ενημέρωνε πως μια από τις αγαπημένες μου food bloggers, η Pasta Flora (κατά κόσμον Ιωάννα Χαλμούκη) θα αναλάμβανε τα γλυκά στο Brunch του Monsieur Barbu στο Κουκάκι.

 

Το μαγαζί δεν το ήξερα και για να είμαι ειλικρινής δεν το είχα ξανά ακούσει. Αυτό όμως δεν αποτελούσε κανένα εμπόδιο στο να το επισκεφθώ! Εννοείται έκανα κράτηση αμέσως και έτσι ήμουν από τους πρώτους των πρώτων που είχαν δοκιμάσει το Brunch τους.

 

Ψέμματα δεν θα σας πω. Δεν θυμάμαι τίποτα! Καμία γεύση, δεν θυμάμαι καν τι είχα πάρει. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως αν και είχα πάει σχετικά νωρίς, τα γλυκά της Pasta Flora είχαν εξαντληθεί και πως τα πάντα βάδιζαν με απίστευτη καθυστέρηση. Ακόμη και ο καφές μας θυμάμαι έκανε να έρθει περίπου μισή ώρα. Επειδή είμαι χρόνια στο χώρο ξέρω πως κάθε «πρωτιά» ενός μαγαζιού έχει και κάποια μικρό-προβλήματα μέχρι να «στρώσει» και συνήθως όταν μαθαίνω για κάτι καινούριο περιμένω να περάσει λίγος καιρός για να το δοκιμάσω και εγώ αλλά στην προκειμένη, τίποτα δεν μπορούσε να με συγκρατήσει και μια επίσκεψη στο Blog της Pasta Flora θα σε κάνει να καταλάβεις το γιατί.

 

Δύο Χρονια Μετά και φτάσαμε στο σήμερα. Ναι, από τότε είχα να πάω αλλά άκουγα συνέχεια για αυτό. Σχεδόν όλοι μιλάνε για το πόσο καλό είναι το Brunch στο Monsieur Barbu και δεδομένου του ότι την πρώτη φορά έμεινα με την κρυάδα… αποφάσησα πως ήρθε ο καιρός να κάνω και εγώ, come back!

 

Αφού έκανα κράτηση νωρίς-νωρίς, τονίζοντας συνέχεια στην υπεύθυνη πως δεν θα ήθελα να έχει εξαντληθεί κάποια από τις γεύσεις, έφτασα στον προορισμό μου Κυριακή μεσημέρι.

 

Η ώρα ήταν 12.30 και το μαγαζί ήταν ήδη γεμάτο. Ολότελα γεμάτο. Και αν θέλεις να πας και εσύ θα πρέπει να κάνεις οπωσδήποτε κράτηση από νωρίς!

 

Ο χώρος έχει μια retro, vintage αισθητική η οποία του δίνει έναν πολύ ζεστό, οικείο και φιλόξενο χαρακτήρα, σε αντίθεση με την εξωτερική, βιομηχανική «φορεσιά» του. Το μαγαζί είναι σχετικά μικρό και χωρίζεται σε 2 επίπεδα. Στο ισόγειο – όπου συνήθως ενώνονται τα τραπέζια για τις πολύ μεγάλες παρέες – και σε έναν ακόμη όροφο που μοιάζει και λίγο πιο prive. Εκεί έκατσα αυτή τη φορά.

 

Μέχρι εδώ όλα καλά και να τονίσω πως τόσο οι υπεύθυνοι όσο και το προσωπικό του μαγαζιού ήταν απίστευτα ευγενικοί και φιλόξενοι και μου επέτρεψαν να βγάλω και φωτογραφίες.

 

Μπαίνοντας στο ψητό (κυριολεκτικά) να σας ενημερώσω πως η κάρτα του Brunch αλλάζει κάθε 2 Σαββατοκύριακα (αν συγκράτησα σωστά). Έτσι λοιπόν, εκτός από κάποια αλμυρά πιάτα που αλλάζουν, αλλάζουν και οι προτάσεις της Pasta Flora σε γλυκά και τάρτες.

 

Η πρώτη μου «απογοήτευση» ήταν στις επιλογές. Στα Αλμυρά είχε συνολικά 11 επιλογές από τις οποίες οι 6 (???) ήταν αυγά σε διάφορες παραλλαγές, οι 2 Burger (το ένα επίσης με αυγό) και άλλες 3 οι οποίες ήταν Avocado Toast, Τάρτα με καραμελωμένα κρεμμύδια και ένα Chicken Sandwich.

Και ερωτώ. Γιατί τόσο Αυγό;;;; Προσωπικά δεν έχω κάποιο θέμα με τα αυγά – ωστόσο σκέφτομαι κάποιον που δεν τα τρώει ή είναι vegetarian και δεν μπορεί να επιλέξει σχεδόν τίποτα και από τα υπόλοιπα πιάτα – αλλά εκείνη την ημέρα ήθελα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό. Γενικά με ενοχλεί το να μην υπάρχει ποικιλία στους καταλόγους και να σε «περιορίζουν» πάντα σε συγκεκριμένα είδη!

Νόμιζα πραγματικά πως ο Σεφ έκανε πλιάτσικο σε κοτέτσι!

 

Φυσικά, πήρα κάποιο πιάτο με Αυγό και συγκεκριμένα ένα Croque Monsieur ενώ ο φίλος μου πήρε ένα Burger (όχι αυτό με το Αυγό, το άλλο). Κάπου εκεί ήρθε η δεύτερη απογοήτευση καθώς το πιάτο μου – κάτι που ανέφερα και στην κοπέλα που μας σέρβιρε, εφόσον με ρώτησε – ήταν πολύ, πολύ στεγνό. Η μπεσαμέλ δεν υπήρχε πουθενά ή και να υπήρχε είχε στεγνώσει (;;;) ή απλά ήταν απειροελάχιστη και έτσι το ψωμάκι με το ζαμπόν και την παρμεζάνα έμοιαζε με σκληρό μαδέρι. Το έκοβες και το μασούσες με το ζόρι και οκ… ήταν «απλά» ψωμί με ζαμπόν και τυρί για να είμαστε και ακριβείς! Επίσης μου φάνηκε και πάρα πολύ μικρή η μερίδα.

 

Ευτυχώς στην αντίπερα όχθη το Burger ήταν πάρα πολύ καλό. Αν και δεν είχε κάτι το τρομερό – θέλω να πω ήταν ένα «απλό» Burger – ήταν τόσο καλοφτιαγμένο και το κρέας του πολύ σωστά μαγειρεμένο που σου άφηνε την καλύτερη εντύπωση!

 

Και μετά, ήρθε η στιγμή που εκεί πόνταρα όλες μου τις ελπίδες. Στα γλυκά της Pasta Flora. Επιλέξαμε Σοκολατένιες Pancakes με σως σοκολάτας και φρούτα και Τάρτα σοκολάτα (γιατί δεν είχαμε πάρει αρκετή σοκολάτα) με καραμέλα και καρύδια! Τα pancakes θα τα χαρακτήριζα αδιάφορα, οκ δεν ήταν κάτι για το οποίο θα επέστρεφες στο μαγαζί. Η τάρτα όμως… Η ΤΑΡΤΑ…

 

Αν σου αρέσει η Mars και η σοκολάτα 3Bit του Παυλίδη τότε φαντάσου αυτό επί 10! Ήταν από τις πιο απολαυστικές, σοκολατένιες, καραμελένιες τάρτες που έχω δοκιμάσει!!!!

 

Έτσι λοιπόν από το μαγαζί έφυγα με γλυκόπικρες εντυπώσεις. Δεν θα ξαναπήγαινα αύριο κιόλας. Αλλά θα ξαναπάω…φαντάζομαι…κάποτε!

 

Monsieur Barbu: Φαλήρου 59, Κουκάκι, 21 0924 7555